داســتان و بازآفـرینی

بازآفرینی، خلق و ابداع پدیده ای نو، که در آن هنرمند می تواند اساس و پایه ی محتوای پیشین را برهم زند یا محتوا را دست نخورده باقی بگذارد و شکل و فرم را تغییر بدهد و یا هر دو را تغییر بدهد.

بازآفرینی، خلق اثری تازه و مستقل با برهم زدن چهارچوب هویتی قصه.

کار اصلی و عمده ی روش بازآفرینی تغییر در بنیاد اثر قبلی است. یعنی نویسنده از اثری کهن یا معاصر، شفاهی یا کتبی الهام می گیرد و با برهم زدن چهارچوب هویتی آن، اثری جدید به وجود می آورد.

کشف و بیان ذات و جوهره ی ابدی یک مفهوم جدا از زمانه و متافیزیک خاص اثری که آن مفهوم در گذشته ی خود داشته است.

اثر بازآفرینی در ساخت و شکل و نیز در محتوا با اثر کهن متفاوت استو ضمن آنکه رگه هایی از آن را در خود دارد اما پایه های هویتی جدیدی یافته است و اساسا اثری نو و مستقل است.

بازآفرینی نوعی بازنویسی است بر اساس آفرینش مجدد بر اثری کهن که درونمایه و نگرش نو برای عرضه و پرداخت متن دارد.

بازآفرینی محتوا و اندیشه ی اثر مورد نظر را می زداید و اندیشه ای نو، به جای آن می نشاند. البته در اثر جدید، رگه ها و نشانه هایی از اثر قبلی وجود دارد به گونه ای که خواننده به هنگام مطالعه ی اثر جدید، خاطره ی اثر قبلی را، در ذهن می آورد.

در بازآفرینی، اثر جدید دیگر آن محتوای قبلی را ندارد. حتی شاید با یک جناس اسمی از اثر قبلی خاطره آفرینی کند. مثل سیمرغ شاهنامه وسیمرغ عطار. اثر جدید نسبت به اثر اصلی می تواند از هر زاویه ی دیدی به وجود آید. فضاسازی های متفاوتی داشته باشد زبان متفاوت و یا درون مایه های گوناگون بیابد